خشک و خالی و خسته کننده

لایف ایز فاکین هارد، وقتی داشتم آشغالارو جم می کردم گفتم، بلید ادامه داره و در این حالت کار کردن خیلی سخت تره، حال آدم خراب میشه ولی فقط خراب جسمی، یعنی جسمت خرابه و وقتی ملاتونین میخوری دراز می کشی روی تخت تا لذت هیچکاره بودنو حس کنی تازه متوجه پاهات میشی که تیر می کشن، مچ پات و انگشتای پات و حتا ناخناش درد می کردن کل روز و تو وقت نداشتی به صداشون گوش کنی، بعدم یاد عشق مجازیت میفتی که دیگه نیس و اون آهنگیو که اونقد پخش شده رفته تو صدر پخشیا گوش میدی و همزمان به کیفیت احساست نسبت به عشق مجازیت فکر می کنی، می دونی اگر قرار بود جسمشو حس کنی بلند بود و چارشونه، دستاش و ناخناش خوشگل بود اما نمی دونی چشماش چه رنگیه، موهاش چجوریه و توی دویست تا عکسی که ازش دیدی هیچوقت پاهاشو ندیدی، شاید بدنش بوی کلوچه های دم بازارو نده یا لباش به قول خودش طعم لبو و باقالی ندن، اصلا اگه یه آدم دیگه باشه چی اگه اشتباه گرفته باشیش چی تازه وقتی دیگه نیست که نمیشه آزمایش کرد و نتیجه گرفت، از همین آزمایشا و نتیجه خواستناهم فرار کرد چون نمیخاس از نزدیک ببینمش و دنبال هیچ نتیجه ای هم نبود
کاش ملاتونین زودتر اثر کنه، می ذاره میذاره دم صب که میخام بلند شم تازه اثر میکنه که اون موقع مجبورم از خواب نوشین دل بکنم پاشم برم کلاس
تجربه زندگی تنهایی با همه سختیاش خیلی امن و تقریبا شیرینه، آی لایک ایت